من این نوشته را در سال2016 در زمان مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری در آمریکا نشر داده بودم و امروز بعد ار حمله مسلحانه به کنیسه ای در ” پنسیلوانیا ” می توان صحت آن پیش بینی را به چشم سر دید .، امروز بیش از دوسال از آن روزها می گذرد و ” دونالد ترامپ” بیش از هرکس در این دو سال نفرت نژادی ، بودجه نظامی و فروش اسلحه را افزایش داده .در این دوسال که حملات مسلحانه هواداران نژاد پرست رییس جمهوری آمریکا به هموطنان خود ، نسبت به زمانهای مشابه قبل چند برابر شده است ، و گویا آمارهای دستکاری شده افزایش اشتغال و پایین آمدن بیکاری را نشان می دهد ، جامعه آمریکا قطبی تر شده و تضادهای اجتماعی حادتر شده است . بسیار زود معلوم خواهد شد دستاوردهای اقتصادی ” دونالد ترامپ “هم موقت و ناپایدار بوده اند . ملت آمریکا تا سالها برای این انتخاب خود ، در مقابل مردم جهان سر افکنده خواهند بود 28/10/2018
نظری آماری به طرفدران پرو پا قرص ” دونالد ترامپ ” کاندیدای جمهوری خواهان برای ریاست جمهوری آمریکا
دو تا از شوهای تلویزیونی مورد علاقه من درباره موضوعی هستند که به نظر من می شود اسمش را گذاشت «آمریکای نو». در «اربابِ هیچکس» در «نت فلیکس»، کمدین هندی-آمریکایی نقش بازیگری را بازی می کند که هنوز در نیویورک بیرحم و رنگارنگ جاپایی برای خود باز نکرده است. بهترین دوستش، پسر یک خانواده مهاجر چینی است. دوست دخترش سفید است. موضوع معمولا دور تصویر اقلیت ها در رسانه های رسمی آمریکا می چرخد، و چالش مهاجرانی که در پی رویای آمریکایی اند.
در «والد تراجنسی» (ترانس-پارنت، برگرفته از ترانسپارنت، در انگلیسی به معنای شفاف)، موضوع بسیار نگران کننده و بسیار خنده دار، داستان خانواده ای است که پدر میانسال تازه متوجه شده است که او در واقع یک زن است و تراجنسی است. «جفری تامبور» نقش «مارا پفرمن» را بازی می کند که پروفسور میانسال یهودی است که انزوای زندگی در حومه شهر را رها می کند تا در محیطی زندگی کند که جنسیت و جنس سیالیت دارند. هر دو دخترش زندگی با همسر همجنس را انتخاب می کنند، و این که آیا همجنسگرا هستند یا دوجنسگرا، و یا تنها تنوع طلب، مساله ای است که عامدانه در فیلم مبهم می ماند. پسرش، «جاش»، «استریت» است، بی بندوبار، و عطش عاشق شدن دارد.
هر دوی این سریال ها، یک آمریکای چندفرهنگی، و شهری را نشان می دهند که در آن تفاوت ها قابل تحمل نیستند بلکه قابل ستایش اند. کاراکترهای مهاجر در ارباب، نیازی ندارند خود را به جامعه اصلی آمریکایی، معنایش هر چه هست، ثابت کنند، و خجالت نمی کشند که آمریکا مسؤول بجا آوردن وعده هایش بدانند. کاراکترهای جامعه دگرباش جنسی در «والد ترانس» به خاطر آنچه هویت و واقعیت وجودی ایشان است، و یا انتخاب ایشان است، رنج نمی کشند، دست کم وقتی مساله به جنسیت و جنس مربوط می شود (کاراکترهای یهودی از دست هم رنج می کشند، اما تا بوده همین بوده.)
این آمریکایی است که کاملا با آنچه که «دونلد ترامپ» را نفر اول کاندیداهای ریاست جمهوری آمریکا کرده است، فرق دارد. این آمار را نگاه کنید، از روزنامه سیاسی نویس، «توماس ادسال»:
نتایج همه پرسی مرکز تحقیق «پی-یو» نشان می دهد که ترامپ بیشترین تکیه اش برای قشر کارگر سفید و غیرفعال است. در میان رای دهندگان او، کسانی که دیپلم دبیرستان یا کمتر دارند، دو برابر کسانی است که مدرک کالج دارند. تعداد مردانی که پشت سر وی صف می کشند هشت پوینت بیشتر از تعداد زنان است. خانواده هایی که درآمدشان ۴۰ هزار دلار یا کمتر است، ۱۲ پوینت بیشتر احتمال رای دادن به وی را دارند تا خانواده هایی که درآمدشان بیش از ۷۵ هزار دلار است.
به زبان دیگر، هواداران ترامپ را سفیدهای مرد کم سواد و کم درآمد می سازند. اما این به خودی خود محبوبیت ترامپ را توجیه نمی کند. هرچه نباشد، اگر سود شخصی مالی تنها انگیزه آنها بود، احتمال بیشتری داشت که از «سندرز» حمایت کنند که شرکت های تجاری بزرگ و کاپیتالیسم را مسؤول نابرابری اجتماعی که دستمزدها را تقلیل داده و طبقه کارگر را تضعیف کرده است، می داند.
اما همه اینها را که روی هم بگذارید، یک مشت رای دهنده خواهید داشت که این آمریکای تازه برایشان دیگر معنای آمریکا ندارد. اگر می خواستید تحلیلی بر اساس همه پرسی مرکز «پی-یو» بنویسید، یک مرد سفید داشتید که تقریبا هیچ شباهتی به کاراکترهای ارباب و والد ترانس ندارد، یعنی رنگین پوست نیست، یهودی نیست، غیرسنتی نیست، تحصیلات کالج ندارد، به چندصدایی اعتقاد ندارد. این سریال ها، برای او، نشان دهنده تازگی و مدرن بودن آمریکا نیستند، بلکه نشانه اشکالات آمریکایند. و بدتر از این، موفقیت این کاراکترها، به نظر او، از جیب آمریکایی های «واقعی» نظیر او زده شده است.
ایدئولوژی واقعیت ترامپ، مبهم و نگران کننده است، اما هدف هایش روشن اند: مهاجران با خود دردسر می آورند و موقعیت های شغلی را تصرف می کنند. مسلمان ها از همه خطرناک ترند، خطری خانگی. آمریکا فاسد و درهم شکسته است، و با باز کردن درهایش به روی غریبه ها، تحمل تفاوت ها، و سماجت در «درستکاری سیاسی»، مردمی که بنیان این سرزمین را گذاشته اند، یعنی طبقه متوسط سفید پوست را سرکوب می کند.
البته این را هم بگویم که ترامپ، بر خلاف «کروز» و «روبیو»، مخالفت با حقوق همجنسگرایان را هدف «برنامه سنتی» خود نکرده است، اگر از مخالفان سرسخت برابری ازدواج بوده است.
این ویدیو امروز و بعد از حادثه حمله به کنیسه یهودیان به نوشته افزوده شده است
حمله مسلحانه به کنیسه یهودیان در ” پنسیلوانیا ”
این نوشته از سایت تایمز اسراییل نقل شده است
کاوه فرزند ملت 
Leave a Reply