منطق اصلی و درونی این نوشته اینستکه 1- هر نظامی با قید مطلق “هر نظامی” که بر ایران حاکم باشد ، حمله یک نیروی خارجی خواه یک گروه تروریستی باشد ، خواه حمله منظم یک ارتش کلاسیک خارجی ، نقض حاکمیت ملی کشور ما ایران است و محکوم است 2- بر گزاری کنفرانس ورشو مترتب بر مقدماتی بود که شرح خواهیم داد و حمله گروه تروریستی به اتوبوس حامل مرزبانان می تواند حامل این پیام باشد که این رژیم در صحنه بین المللی منزوی و در داخل از برآوردن حداقل انتظام ناتوان است
حاکمیت ملی کشورمان ایران ، که حاصل مبارزات یکصد ساله مردم ما از نهضت مشروطیت تا به امروز است ، می رود تا اسیر دست بازی ها و منافع گروههای قدرت طلب اپوزیسیونی ومتحدان بین المللی آنان قرار گیرد ، تا زمانیکه سازمان ملل ” جمهوری اسلامی ” را بعنوان ساختار سیاسی حاکم بر کشور به رسمیت می شناسد ، هر گونه حمله به داخل کشور چه از سوی گروههای تروریستی باشد و چه از سوی ارتش کلاسیک یک کشور خارجی برای همه ما ایرانیان که مخالف یا حتی خواهان براندازی نظام باشیم باید به مثابه ” نقض حاکمیت ملی ” کشور تلقی شده و ناوابسته از اینکه چه نظامی بر کشور حاکم باشد ، ناوابسته از اینکه دراثر حمله مفروض تروریستی یا هجوم ” ارتش خارجی ” پاسدارسرکوبگر کشته می شود یا بازجوی زندانهای اوین یا شهروند بیگناه ایرانی ، با هیچ خوانش و بهانه ای قابل تایید نیست و نمیتواند مورد تائید ی وطنپرست واقعی قرار گیرد ، ما ایرانیان هر تضادی که با ” ج.ا.” داریم ، خود باید تکلیف و سرانجام حل آن تضاد را رقم بزنیم . این موضوع از آنجا اهمیت دارد که تجربه حمله ” آمریکا ” و ” اروپا” به کشورهای ” عراق ” ، ” لیبی ” و” افغانستان ” و ” ” عراق ” اثبات کرد که کشورهای خارجی در حمله به این کشورها اساسا بدنبال بر آوردن منافع اقتصادی و ژئوپولیتیک خود بوده و اینکه در عراق و لیبی وسوریه و افغانستان شاهد تولید گروههای بشدت بنیاد گرای اسلامی – وهابی بوده ایم ، اینکه در پی این حملات موجب نابودی تقریبا 100% زیر ساخت های اقتصادی و نهادهای سیاسی این کشورها بوده ایم ، اینکه در این کشورها و در پی این حمله ها میلیونها تن آواره و کشته شده اند برای حمله کنند گان کوچکترین اهمیتی نداشته و در مواردی همین حمله کنند گان به سوء استفاده از بلبشوی بوجود آمده پرداخته ودر مورد افغانستان ، با ” طالبان ” بشدت واپسگرا در حال مذاکره هستند . چرا ما باید تجربه شده را یکبار دیگر تجربه کنیم و به ادعاهای ” امریکا ” که گویا می خواهد در مبارزات مردم ما در کنار آنان بایستد اعتماد کنیم ؟ .
” ترامپ” ، ” پمپئو” و ” جان بولتون ” بشدت بدنبال اجرای طرحهایی از نوع همان سناریوها که بر عراق و سوریه و لیبی رفت در مورد ایران هستند ، اقداماتی از نوع ” ملاقات پمپئو ” با ” مصی علی نژاد ” ، ملاقات ” احمد باطبی ” با ” مایک پنس ” معاون رییس جمهور آمریکا ، نشان می دهد که ” آمریکایی ها بدنبال ساختن چهره های سیاسی از کسانی هستند که آنان تا همین مدتی پیش خود را مبارزان مدنی میدانستند ،با توجه به تجربه عراق و ملاقات مقامات آمریکایی وقت با ” احمد چلبی ” و … این خود در حقیقت تلاش برای تبدیل کردن مبارزات مدنی به برخوردهای خونین اجتماعی است تا ناامنی بر کشور حاکم شده و آمریکا بتواند زمینه مداخله سیاسی ونظامی در ایران را پیدا کند . بعد از حمایت گروههای طرفدار ” رضا پهلوی ” مانند” فرشگرد” و “سازمان مجاهدین خلق” از مداخلات آمریکا در امور ایران و حتی تشویق آمریکا از سوی این گروهها برای اقدامات قطعی تر،شاهد تلاش برای ساختن ” اپوزیسیون هماهنگ با آمریکا بوده ایم ،در این ارتباط است که در اقدامی هماهنگ سعی در بوجود آوردن اتحاد منطقه ای و جهانی برای قانونی کردن این مداخلات بودیم . ” کنفرانس ورشو” که در روزهای چهارشنبه و پنج شنبه اخیر در ” لهستان ” بر گزار شد ، با هدف بوجود آوردن اجماعی میان ” گروههای اپوزسیونی متحد امریکا ” و کشورهای منطقه مانند ” عربستان سعودی ” و ” امارات ” و کویت ” صورت گرفت .
شکی نیست که حمله انتحاری منجر به کشته شدن 27 تن از مرزبانان ایرانی و درست در روز پایانی ” کنفرانس ” بخش دیگری از این اقدامات مداخله جویانه و ماجراجویانه ” ترامپ ” و متحدان داخلی و منطقه ای اواست . گروه سلفی ” جیش العدل ” این حمله را بعهده گرفته و کیست که نداند که سر و مرکز فرماندهی این گروههای سلفی – وهابی که غیر انسانی ترین اعمال را در عراق با براه انداری برده فروشی و اعمال شنیع و دهشتناک غیر انسانی مرتکب شدند در کشورهای عربی حوزه خلیج فارس و عربستان سعودی است .
آمریکا و متحدان منطقه ای این کشور ، با برگزاری نشست ورشو ، تجهیز فعالان مدنی در حمایت از اقدامات خود ، تحریک دو گروه اپوزیسیونی ” فرشگرد -فیروزه ای ” و ” مجاهدین خلق ” به دفاع از این اقدام و نهایتا انجام حمله انتحاری به اتوبوس نیروهای مرزبانی سپاه ، خواستند توانایی خودرا حمله به ج.ا. یکجایه نشان دهند .
با این منطق هر آنکس که از ” کنفرانس ورشو ” دفاع کرد باید بداند که خود را درگیر دفاع از پروژه ماجراجویانه آمریکا از اپوزیسیون سازی تا کشته و مجروح شدن دهها مرزبان و فاسد سازی چهره های مبارزات مدنی و سوق دادن آنان به دفاع از ایجاد آشوب و هرج و مرج در داخل ایران کرده است ، و این بخودی خود به معنای آغشته بودن دست مدافعان از کنفرانس ورشوبه خون کشته شدگان حادثه حمله انتحاری است ، این فعالیتها اگر به حمله خارجی به ایران منتج شود ، همه حامیان و شرکت کنند گان ایرانی چنین طرحهایی مسئول عواقب دهشتناک آن خواهند بود .
کاوه فرزند ملت 
Leave a Reply