آیا ” اسرائیل ” و ” آمریکا ” به خطر فزاینده “عربستان سعودی” برای منافع خود توجه دارند ؟
مطابق گزارش “ سی . ان . ان “ عربستان سعودی با کمک ” چین ” در حال تسلیح خود به تکنولوژی ” موشکهای بالیستیک ” است و قبلا هم اخبار مربوط به تلاش این کشور را برای دستیابی به انرژی هسته ای شنیده بودیم و جالب است که در هر دو مورد ، تلاشهای ” کاخ سفید” برای پنهان کاری در این امور و دور نگهداشتن افکار عمومی و حتی ” کنگره آمریکا ” از واقعیتهای این دو خبر ، وجه بارزی داشته است . سی ان همچنین ان در گزارش می افزاید که ممکنست این خود یک تاکتیک از سوی ” دونالد ترامپ” باشد که از یک سو خواهان مقابله نظامی مستقیم کشور خود با ج.ا. نیست و از سوی دیگر فراهم آورنده ، امکان تقابل نظامی سعودی ها با ایران بوسیله نادیده گرفتن همکاری موشکی چین و عربستان باشد . مخفی نگاهداشتن این اطلاعات از کنگره بوسیله کاخ سفید در عین حال بدانخاطر است که ” آمریکا “مطابق یک قرار داد بین المللی خود حق فروش موشکهای بالیستیک به کشور ” عربستان سعودی ” را ندارد .
اگر بخواهیم این تحول را در سایه قطب بندی های فعلی و آینده منطقه در نظر بگیریم به نتایج بسیار قابل توجهی میرسیم .
سالهای آینده کشورهای عربی به همراه ” ترکیه ” ، شاهد رشد نوعی ” پان اسلامیزم سنی ” خواهند بود و این کشورها اگر نه به انقلابی از نوعی که ” ایران ” در سال 1357 به آن در غلطید که محتمل است در بهترین حالت به مدل “ترکیه ” روی بیاورند .
بدون همه اینها هم که پیش بینی برای آینده است ، هم اکنون در ترکیه ، حاکمیت ” هوادار اخوان المسلمین ” گردش امور را در دست دارد ، ” قطر ” بعنوان یکی از ثروتمند ترین کشورهای جهان عرب و اسلام و میهمان مهمترین پایگاه نظامی آمریکا در منطقه ، مستقیما از گفتمان سیاسی – اجتماعی ” اخوان المسلمین ” جانبداری می کند ، در ” لیبی ” فائز السراج ” برای برپا نگهداشتن دولت خود در مقابل حملات ” ژنرال هفتر ” که از حمایتهای همه جانبه ” امارات ” و ” عربستان سعودی ” برخوردار است از ترکیه و قطر کمک می طلبد و نیروی اساسی چالشگر ” ژنرال السیسی ” در ” مصر ” ،هنوز هم گروه بنیاد گرای”اخوان المسلمین” است .
” دونالد ترامپ” رییس جمهور آمریکا در برخورد با تحولات منطقه ، نه برخوردی از روی درایت سیاسی که اساسا به منافع کوتاه مدت اقتصادی آنهم با نگرش ” امریکا اول ” ، منافع بقیه دنیا ، به جهنم ، نگاه می کند ، ” سی .ان.ان ” هم در گزارش خود می افزاید که سیاست های ” ترامپ ” در منطقه بازی با اتش است !
” اسرائیل ” اما نمی تواند و نباید نسبت به تنشهای بالقوه در دنیای عرب و رشد ” پان اسلامیزم ” در میان کشورهای منطقه و ” ترکیه ” که قطعا رویکرد ضد ” یهودی ” و ضد ” اسرائیلی ” خواهد داشت بی توجه بماند .
در قطب بندی هایی که می توان در چند سال آینده در نظر داشت ، نزدیک شدن روسیه و چین به ترکیه و کشورهای محافظه کار عرب خاور میانه و شمال افریقا خواهد بود ، هم اکنون هم روسیه در حال تلاش برای فروش موشکهای اس 400 به ترکیه است و چین هم مطابق خبر فوق الذکر در حال تجهیز ” سعودی ها ” به موشکهای بالیستیک ” است که این خود نوعی بی مسئولیتی ” چین ” در مقابل دامن زدن به مسابقه تسلیحاتی در منطقه را نشان می دهد
. اسرائیل و آمریکا اما نباید به قیمت مقابله با ج.ا. اشتباهی را که در مورد حمایت همه جانبه از” محمد رضا شاه ” کردند و با انقلاب 1357 غافلگیر شدند ، باحمایت بی قید وشرط از حاکمین کشورهای محافظه کار عرب تکرار کنند . از یاد نبریم که آمریکا با داشتن دهها اندیشکده فعال برای مطالعه اوضاع امور ایران ، با وقوع انقلاب اسلامی ، چنان غافلگیر شد که حتی نتوانست دیپلماتهای خود را از زیر دست و پای انقلابیون اسلامی نجات دهد و یا قبل از انهم در غلبه ویتکنگ ها در ویتنام هم شاهد غافلگیری آمریکائیها به نحوی که برای فرار از آن کشور از روی پشتبام سفارت آمریکا در سایگون به هلیکوپترها آویزان می شدند بودیم ، امریکا باهمه تحلیگران رنگ وارنگش هیچگاه نتوانسته اند درایت سیاسی لازم را در پیش بینی نتیجه یارگیری های سیاسی خود در منطقه را داشته باشند ، تحلیل های آمریکا از منطقه عموما اشتباه بوده و قابل اعتماد نیستند و اسرائیل نباید با طناب ” ترامپ ” و حکام عرب به چاه برود .
آمریکا هم اکنون هم در حال مذاکره با ” طالبان ” دشمن خونین یک دهه اخیر خود برای بازگرداندن آنها به قدرت است در حالیکه همین طالبان در حال حاضر متحد ” ج.ا.” و ” ” روسیه ” است . سیاستهایی تا این حد متناقض نباید مورد پشتیبانی سیاستمداران و استراتژهای ” اسرائیل ” که در خاور میانه در خانه ای شیشه ای نشسته است باشد .
نزدیکی چین به عربستان و روسیه به تر کیه از اهمیت استراتژیک ج.ا. برای این دو کشور نیز خواهد کاست و ممکنست مانند گذشته و تا کنون به حمایت خود از بقای ج.ا. ادامه ندهند.
فاصله برخورد خونین با ملاهای قم در خرداد 1342 تا وقوع انقلاب در ایران فقط 15 سال بود ، چه کسی تضمین می کند که بهار عربی و سرکوب آن توسط السیسی در مصر وبه خاموشی گرائیدن آن در تونس و سرکوب وحشیانه و به انحراف رفتن آن در ” سوریه ” و بحرین و یمن به مانند ” اتش زیر خاکستر ” ، شعله نکشد و منطقه و جهان را با چالشهای جدی روبرو نکند ؟
ایران بدون ج.ا. و یا حتی با آنهم خطر جدی برای اسرائیل و دنیای مدرن نخواهد بود ، و علت آنهم اینستکه هویت طلبی اسلامی در ایران امروز و 40 سال بعد از انقلاب اسلامی دیگر حرفی برای جذب مردم ایران و جهان ندارد و قریب به اکثر اقشار مدرن و فعال در امور اجتماعی و سیاسی دیگر انگیزه ای برای دامن زدن به هویت اسلامی ندارند سهل است که از آن متنفر هم هستند ، در حالیکه همین وضعیت در کشورهای عربی – اسلامی از ترکیه و کشورهای حوزه خلیج فارس تا شمال آفریقا کاملا بر عکس است و اقشار حاشیه ای سیاسی و اجتماعی بسیاری با تفکرات اسلام سیاسی هنوز فکر می کنند که با قدرت گیری رهبران مذهبی درهای رفاه و پیشرفت بر روی آنها باز خواهد شد . فشار حداکثری برروی حاکمیت های سلطنتی و بنیاد گرای کشورهای حوزه خلیج فارس تا شمال آفریقا و کمک به مردم ایران برای مبارزه با ج.ا. و نه تحریم و تهدید به حمله نظامی ، قطعا نتیجه بهتری برای ” اسرائیل ” و ” آمریکا ” به بار خواهد آورد . چنین رویکردی به نفع مردم ایران در مبارزه با ج.ا. نیز خواهد بود .
اسرائیل و آمریکا بیهوده همه فشار خود را بر روی ایران و ج.ا. منعطف کرده و بیهوده عقل خود را به رهبران سنت گرای عربستان وامارات داده اند . از ج.ا. که خود درگیر، مشکلات اساسی داخلی است بیش از حد نباید ترسید .
ابرهای سیاه “پان اسلامیزم سنی” و بنیاد گرا نه از سوی ایران که از دیگر سو از طرف ترکیه و قطر و مصر و لیبی و سودان در حال پوشاند آسمان منطقه خاور میانه و خلیج فارس تا شمال افریقا است
کاوه فرزند ملت 
Leave a Reply