” آیت الله قتل عام اما ” اینبار با “حبس ” و سرکوب ” زنان ” و ” کارگران هپکو” آمد ، البته چون دیگر نمی تواند حکم به اعدام های 3000 نفری بدهد .
در حکومت اسلامی ، هیچ گرایش ، انگیزه واراده ای به تغییر دربرآورده کردن اولیه ترین خواستهای مردم ایران، دیده نمی شود . وقتی می گوییم اولیه ترین خواستها ، اغراق نیست ! کارگران هپکو ، و دهها فعال اعتراضات کارگری که در همین ساعات با سرکوب و شکنجه و زندان روبرو هستند چه می خواهند ؟ اتحادیه صنفی ؟ افزایش حقوق ؟ هزینه مرخصی سالانه ؟ نه هیچکدام از این خواسته ها که در ج.ا. محلی از اعراب ندارند را نمی خواهند ، آنان تنها دریافت حقوق و معاش روزانه خود را می خواهند و با سرکوب ناجوانمردانه نیروهای انتظامی ، این بسیجیان مزدور، روبرو می شوند ، و آنهم کدام معاش روزانه ؟ معاشی که بیش از 50% زیر خط فقر است ! این موضوع در باره کارگران هفت تپه و کارگران آذرآب اراک و دهها هزار کارگر معترض نیز صادق است .
” سحر خدایاری ” چه می خواست ؟ می خواست مقنعه از سر بردارد ؟ می خواست آزادی انتخاب پوشش داشته باشد ؟ می دانیم که هیچکدام از اینها خواست وی نبود او فقط اجازه ورود به ورزشگاه را می خواست و در وحشت از به زندان افتادن خود را سوزاند .
زنان ایران که در چند ماهه ریاست ” ابراهیم رئیسی ” و فقط به جرم اعتراض به ” حجاب اجباری ” به زندان های ده و بیست و گاها حتی بیشتر محکوم شده اند در طلب اولیه ترین خواست یک زن در مورد ” ازادی حق روسری بر سرداشتن و نداشتن ” به زندان افتاده و باید بهترین سالهای عمر خود را در وحشتناکترین زندانهای جهان سپری کنند !
” دراویش ” را به چه جرمی به نحوی ددمنشانه سرکوب و یکی از آنان را اعدام کرده تا دیگران را از اعتراض بازدارند ؟ آنان فقط می خواستند که حسینیه ها و محل گرد هم آیی هایشان با بولدوزر بر سر آنان تخریب نشود !
چرا پاکترین و آگاهترین زنان ایران زمین را به جرم ” اشاعه فحشا ” محکوم و مهر بی عفتی بر آنان میزنند ، عموم محکوم شدگان به این جرم یا به فساد لجام گسیخته اعتراض کرده اند ( نرگس محمدی ) یا به حرکت ( نه به اعدام ) پیوسته بودند ( آتنا دائمی ) و یا به ظلم و سرکوب و فاصله طبقاتی اعتراض داشتند .
اینها همان اولیه ترین خواستها هستند که رژیم نه می خواهد و نه می تواند آنها را بر آورد !
ابراهیم رئیسی که با شعار فریبکارانه ” تغییر در رویه های قضایی ” آمد و موجب فریب خوردن ” اصلاح طلبان ” شد تا آنجاییکه از وی حتی حمایت کردند ، اکنون می رود تا ناتوانی خود را درایجاد هر گونه تغییر در رویه های ظالمانه قضایی و برخورد در شیوه های دادرسی نشان دهد وشدت یافتن صدور احکام شلاق و حبس و کارگران ، کشاورزان معترض و زنان آگاه و روشنفکر این ادعا را اثبات می کند .
هیچ تغییری نه تنها در اصلاح بر خوردهای قضایی در این نظام ممکن نیست که اساسا هیچ تغییری در اصلاح امور از معیشت فقیرترین بخشهای جمعیت تا بر آورده کردن نیازهای اولیه زنان و اقلیت های دینی و جمعیتی در چشم انداز حیات ج.ا. دیده نمی شود . درهای اصلاح و عقب نشینی در ج.ا. بسته است و راه بجایی نخواهد برد و تازمانیکه مردم دست به حرکت هماهنگ برای تحمیل خواسته های بحق خود به رژیم نزنند ، بازهم شاهد حرکت های فردی مانند ” آخوند کشی ” ، خود سوزی ” و خود کشی جوانان ” خواهیم بود .
کاوه فرزند ملت 
Leave a Reply