این مقاله در باره تاکتیک تصرف خیابان و میدان از سوی تظاهر کنند گان در ایران که مبتنی بر نگاه استراتژیک اشتباه امید به وقوع انقلاب مخملی در ایران است صحبت می کند . در ادامه به پشتیبانان این نگرش اشتباه و دلایل حمایت آنان از این طرح پرداخته شده و به راه حلی که می تواند نظام اهریمنی ولایی را بزانو در بیاورد نگاهی انداخته و نهایتا نتیجه گیری می شود .
مقدمه : در آستانه ورود به قرن 21 جهان میرفت تا صحنه های زجر کش کردن مخالفان سیاسی در خیابانها را بدست فراموشی بسپارد ، اکنون دیگر شمع آجین کردن معترضان که بدست انگلیسی ها در هندوستان و یا زجر کش کردن برده های فراری و یا یک قرن بعدتر کشتار یهودیان در شب شیشه های شکسته در آلمان توسط نازی ها ، قتل نیم میلیون مخالف سیاسی توسط ژنرال سوهارتودر اندونزی در سال 1965آ و کمی بعدتر آزار و قتل و شکنجه خیابانی معترضان توسط ژنرال پینوشه بعد از وقوع کودتا بر علیه دولت ملی ” آلنده ” بدوران و عهدی تعلق داشت که دولتهای نطامی فاشیستی و آپارتایدی در بعضی کشورها بر سر کار بودند . مردم جهان میرفتند تا این صحنه های دهشتناک را بفراموشی بسپارند که نسل جدیدی از فاشیستها اما این بار تحت عنوان فاشیزم ولایی در ایران قدرت را تحت عنوان “ولایت مطلقه فقیه” در دست گرفت و بازهم شکنجه و اعدام خیابانی مانند حکومتهای نظامی ، سربه نیست کردن مخالفان مانند رژیم پینوشه ، آپارتاید مذهبی و دینی درست به مانند فاشیستها در برخورد با یهودیان و این باردر ایران با بهاییان و خلاصه آنجه بدنام ترین حکومتهای جهان داشتند ، ولایت فقیه همه را باهم داشت . یعنی نظام ولایی یکبار دیگر در آستانه ورود به قرن بیست و یکم سیاهترین خاطره از سرکوب و قتل و آزار مخالفان خود در خیابانها و در مقابل چشمان نگران ایرانیان و جهانیان بنمایش گذارد . ولایت منحوس خامنه ای و دستگاه سرکوبش از تظاهرات سال 1388 به اینطرف خشن ترین سرکوبهای خیابانی توسط هارترین نیروهای امنیتی آموزش دیده و زندانیان و جنایتکاران سازمان داده شده در گروههای سرکوب برای ایجاد رعب و ترس در دل مخالفان مستقیما در خیابانهاد بنمایش گذارده است . شلیکهای بیهدف که به کشته شدن کودکان و نوجوانان منجر شده ، ربودن دختران جوان و پیدا شدن جنازه کارد آجین شده آنان درحالیکه مورد آزارجنسی قرار گرفته بودند و یا گم شدن بعضی جوانان و بعد پیدا شدن جنازه آنان در نقاط دور افتاده یکبار دیگر خاطره سرکوبها و کشتار های فاشیستها و دولتهای نظامی را در اذهان زنده کرد. در تظاهرات آبان 1399 و ببعد ؛ نیروهای امنیتی با شلیک مستقیم تفنگهای ساچمه ای باعث ایجاد جراحات درد ناک و کور شدن بسیاری از تظاهر کنند گان شدند . در صحنه های به ثبت در آمده بسیاری ، شاهد فرود آمدن ضربات باطوم و شوکر همراه با مشت و لگد بر سر روی دختران و پسران جوانی بودیم که منجر به مرگ خونین ، فاجعه بار و دردناک آنان شد و این دد منشی به حدی بود که گاها اجساد آنان غیر قابل شناسایی شده بود . رژیم ولایی حتی بعد از مرگ و قتل و اعدام جوانان نازنین ما ، خانواده های آنانرا نیز راحت نگذاشت و یا آنان را دستگیر و یامورد آزار و ضرب و شتم قرار میداد . دستگاههای امنیتی برای ایجاد رعب و ترس در دل مردم ، خود گاها در همگانی شدن اخبار شکنجه و قتل دستگیرشدگان مشارکت میکرد
اکنون از سال 1388 که مردم امیدوار به اصلاحات با شعار رای من کو به خیابانها آمده مدتها گذشته است ومعترضین با هر اعتراض و حتی تظاهرات و اعتصاب قانونی به خشن ترین سرکوبها روبرو میشوند .
از تظاهرات میلیونی سال 88 نزدیک به 15 سال گذشته است ، باید از خود بپرسیم که کدام تاکتیک اشتباه باعث شده که علیرغم گذشت بیش از یکدهه پر از اعتراض واعتصاب و تظاهرات و پر ازتلفات ، رژیم نه تنها عقب نشینی نکرده بلکه توانسته در داخل و خارج مواضع خود را مستحکمتر کند .
تاکتیک تصرف میدان و خیابانها دلیل اصلی شکست حرکات اعتراضی است !
اکنون کلمه میدان در ادبیات سیاسی جهانی جایگاه ویژه خود را دارد . طنر اینکه کلمه میدان ، کلمه ای فارسی است اما این تاکتیک در ایران به تله ای برای مبارزان و معترضان تبدیل شده است . جمع شدن میلیونی در میادین و خیابانها تا حد مجبور کردن حکومتها به عقب نشینی اولین بار در کشورهای سابق اتحاد شوروی مطرح شد و به انقلابهای مخملی معروف شدند . آن حرکات که با پشتیبانی بی قید وشرط غرب همراه بود البته بر اساس رشد( غیر قانونی ؟) اقشار متوسط در یک دوره بالغ بر نیم قرن در شوروی و کشورهای سابق اتحاد شوروی و ضدیت آنان با حاکمیت احزاب کمونیست در این کشورها و اساسا شکلی از حرکت سیاسی مطابق بر شرایطی بشدت ویژه آن کشورها بود . بعد از وقوع انقلابهای مخملی ، اندیشکده های بخصوص آمریکایی که می توان آنانرا دچار نوعی از کند ذهنی تاریخی درشناخت کشورهای بویژه خاور میانه دانست ، سعی در باز اجرای همین تاکتیک در مصر ، تونس ، سوریه و حتی سودان و نهایتا تحت عنوان موج جدید دمکراسی خواهی در ایران کردند . اصلاح طلبان در داخل و اپوزیسیون در خارج تحت حمایت آمریکا و در آنزمان عربستان سعودی نیز دچار این خطای محاسباتی شده بخصوص توسط ” روح الله زم ” و در اعتراضات آبان 1398 با شعار فتح تهران ، فتح میادین و خیابانها و حظور همگانی در سطح شهرها ، سعی در بازاجرای تاکتیک بکار گرفته شده در جغرافیا و تاریخ دیگری در ایران کردند که شرایط آن بطور کامل با کشورهای سابق شوروی متفاوت بود . هر چند که حتی کشورهای آسیایی و بعد اکراین که در آنها تاکتیک انقلاب مخملی و تصرف میادین بکار گرفته شده بود نیز دچار تلاطمات و جنگ و مشکلات دهشتناک شده اند ، گرجستان دو استان خود را از دست داد ، اکراین در درون جنگی خانمانسور دست و پا میزند و بخشهای وسیعی از خاک خود را از دست داده است ، مصر اسیر کودتای نظامیان شد و….
چه کسانی از تاکتیک “میدان” حمایت می کنند و چرا :
تاکتیک میدان و تصرف میلیونی خیابانها ، در کشورهایی به تغییرات منجر شده است که رژیم سیاسی بدلایل مختلف بخصوص بافت مردمی ارتش در آن کشورها ، امکان سرکوب گسترده تظاهرات را نداشته است ، و از این هم مهمتر در کشورهای سابق اتحاد شوروی ، اقشار سنتی و محافظه کار و یا اقشار مدافع نظام سیاسی حاکم در آن کشورها حضور فعال اجتماعی و سیاسی نداشته اند. از اینها مهمتر طبقه حاکم در کشورهای سابق اتحاد شوروی امیداوار به مشارکت در دولت بعد از انقلاب مخملی بوده وبنابراین از وقوع تغییرات گسترده بیم نداشتند . ، چند امر اساسی که در ایران و مصر بر علیه انقلابهای مطالبه محور و مبتنی بر مبارزات جوامع مدنی عمل کرده اند.
چه کسانی بدنبال اجرای تاکتیک فتح میادین و خیابان هستند ؟
اصلاح طلبان در ایران خواهان تغییرات از بالا و حفظ وضعیت موجود و حتی جمهوری اسلامی هستند بوده و بنابراین سعی دارند با تحریک خواسته ها اقشار متوسط و کشاندن آنها به خیابان و دامن زدن به شکلی از مبارزات رقیق و نه رادیکال حکومت را به عقب نشینی و مذاکره با خود وادار کنند .
آندسته از ایرانیان اپوزیسیونی ساکن آمریکا که بشدت تحت تاثیر اندیشکده های آمریکایی فعال در امور ایران هستند ( رضا پهلوی ، مصی علینژاد ، بنیادهای حقوق بشری و رسانه هایی که از سوی آمریکا تامین مالی میشوند ) عموما خودشان سواد تحلیلی نداشته وبشدت تحت تاثیر فکری اندیشکده هایی هستند که کارکنان ایرانی آن مراکز نیز برای خوشآمد مدیران خود ، و صرفا بر تحلیلهای این اندیشکده ها مهر تایید می گذارند . فعالان سیاسی فوق الذکر اگر به فرانسه میروند هر آنچه را که مقامات آنکشور می گویند تایید می کنند و اگر به اسراییل و یا هر کشور دیکر نیز اوضاع به همین منوال است . مسئولان اندیشکده های آمریکایی هم که معمولا مشاوران مسئولان بلند پایه دولتهای اروپایی و آمریکایی هستند نیز با توجه به تجربه بر آمدن دولتهای دوستدار غرب از درون انقلابهای مخملی ، بر وقوع انقلاب مخملی در ایران بعنوان راه حل تاکید و بر این مبناست که در ایران اصلاح طلب و صدای آمریکا و چهارشنبه های سفید و سیاه وسلطنت طلب رای به کشاندن مردم به خیابانها ، فتح تهران و میادین و تصرف خیابانها میدهند و نهایتا همه این آتشها و تبدیل کردن خیابانها به قتلگاه جوانان و معترضان از گور اندیشکده ها ی آمریکایی بر می خیزد که در این خیال خوش هستند که اقشار متوسط و اصلاح طلبان متمایل به غرب در ایران ، رژیم را بعقب نشینی وادار کرده ، و یک دولت هوادار غرب همانطور که در روسیه ، کشورهای اروپای شرقی بر سرکار آمد ، نیز در ایران بر سر کار خواهد آمد . هواداران کشاندن جوانان به میادین و خیابانها تحت عنوان مطالبه محوری ، عبور مسالمت آمیز و مبارزه بدون خشونت ، مقصر اصلی کشتار جوانان بدست رژیم و تبدیل کردن خیابانها به قتلگاه شجاعترین جوانان ماست ، اصلاح طلبان در داخل با این همه خطای تحلیلی به هر حال از انواع و اقسام رانت های حکومتی بر خوردارهستند و بخشی از رانتخواران وابسته به حکومت را تشکیل میدهند ، فعالان اپوزیسیونی خارج از کشور نیز مبالغ کلانی به اشکال مختلف (فاند ) ، طلب ضرر و زیان از اموال بلوکه شده ایران در یافت کرده و هیچکدام پروای جوانا پرپر شده وطن را ندارند !
خطا در کجاست ؟
رژیم حاکم بر ایران یک رژیم فاشیستی و باید قبول کنیم که مورد حمایت اقشار سنتی اجتماعی ، محافظه کار سیاسی و با گرایشهای ضد ملی است و جز برای فریب به پذیرش خواستهای دیگر اقشار و طبقات تن نخواهد داد و مدافعین رژیم هم تا به آخر در دفاع از آن خواهند جنگید و بر اساس این تحلیل اقشار متوسط نمی توانند ودر جایگاهی نیستند که بتوانند مبارزه ای بنیادی را بر علیه رژیم ولایی سازمان بدهند . این مبارزه ، مبارزه ای نابرابر است ، طرفداران رژیم و نیروهای امنیتی حاضر هستند خون بدهند و خون بریزند ، اما اقشار متوسط که رهبری مبارزات را در دست دارند در اتحاد با اصلاح طلبان در داخل و اپوزیسیون مسالمت جو درخارج در توهم واداشتن رژیم بعقب نشینی و عبور مسالمت آمیز از ج.ا. هستند . این اقشار براحتی یا برای خرید دلار 4200 تومانی ، یا برای پیش خرید کردن ماشین و سکه وطلا و …. با رژیم از در سازش در آمده و حتی فرزندان خود را هم در خیابانها زیر ضربات باطوم و شوکر فراموش می کنند تا سرمایه ها وپس اندازهای خود را حفظ کنند .
نتیجه گیری :
راه حل چیست: هر رهبری سیاسی در داخل و خارج که ادعا می کند که در داخل کشور نیروی مبارز دارد ، قبل از اینکه مردم و جوانان را برای گویا فتح میدان و خیابان تحریک کند و در خارج ( فاند ) بگیرد ، از هواداران ادعایی خود د رکارخانه ها ، ادارات ، بیمارستان وبانکها ، شبکه حمل و نقل بخواهد که اعتصاب کنند . از دانشجویان و معلمان بخواهد به مدارس و دانشگاهها نروند ، در این شکل از مبارزه اساسا فرصت و بهانه کشتن جوانان زیر ضربه های باطوم و با تفنگهای ساچمه ای از رژیم گرفته میشود ! با چنین تاکتیکی رژیم بسیار زود از پای در خواهد آمد . ممکنست بگویید تا رسیدن ، کشاندن کارگر و کار مند و رانند گان وسایل نقلیه عمومی بخیابانها کاری بغایت دشوار است ، البته که دشوار است بهشت را به بها بدهند و به بهانه ندهند . جوانان را تحت عنوان تسخیر میدان و خیابان به قتلگاهها نکشانید ، با برگزاری تظاهرات صرف خیابانی هیچ رژیمی بخصوص رژیمهای فاشیستی به سقوط کشانده نشده است. تجربه تظاهرات گسترده دانشجویی در فرانسه 1968 ، تظاهرات میلیونی خرداد 1388 و تظاهرات جلیقه زردها در فرانسه اثبات کننده این ادعا است . در ایران ما نیز تجربه انقلابها در صد سال اخیر نشان داده اند که اقشار متوسط استخوان وعضله برپایی یک انقلاب را ندارند ، باید زحمتکشان ، کارگران ، حاشیه نشینان ، معلمان و کارمندان و رانند گان وسایل نقلیه عمومی و کارگران شرکت نفت و پترو شیمی ها دست از کار بکشند و بعد از آن حتی زمینه فتح نه تنها تهران که بیت خامنه ای فراهم خواهد شد . کاوه فرزند ملت 26ژوئن 2023 برابر با 4 تیر 1402.
کاوه فرزند ملت 
Leave a Reply